فمینیسم و جنبش‌های زنان

دو نفر از دختران خیابان انقلاب دوشنبه شب ساعت ۱۱ به بازپرسی برای تفهیم اتهام فرخوانده شده‌اند. اول اینکه تمام این روزها همسر خانم شجری‌زاده مصرانه پیگیر پرونده در دادسراهای اوین، ارشاد، زندان اوین و… بودند و به او هیچ پاسخی داده نشد. ناگهان شبانه او را برای تفهیم اتهام برده‌اند. در حالی که من به قانون حفظ حقوق شهروندان اشاره می‌کنم که بازجویی را در ۵ حالت از پشت سر، با چشم‌بند، روبه‌دیوار، طولانی مدت و یا شب‌هنگام ممنوع اعلام کرده است. یعنی هر بازجویی یکی از این پنج ویژگی را داشته باشد، کلاً قابل استناد نیست. اعزام موکلین من بعد از ساعت خاموشی زندان خلاف قانون بوده ا

نکتهٔ مهمی که در زندان قرچک به چششم آمد: به بیشتر زندانی‌ها آنقدر قرص‌های آرام‌بخش و خواب‌آور می‌دهند که شبیه مرده‌های متحرک بودند و آنقدر تحت تأثیر دارو بودند که رفتارشان در کنترل خودشان نبود. خیلی‌هایشان اعتیاد به مواد مخدر را آنجا ترک کردند اما به دارو معتاد شدند. دختری به خاطر سرقت گوشی در زندان بود که از وقتی به زندان آمده سیگاری شده و معتاد به دارو. یکی را که سابقه‌دار نیست قاطی سابقه‌دارها می‌کنن. بیشترشان قرص کلونازپام یک می‌خورند.

ما زنان مستندساز به اقتضای حرفه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خود شاهد نابسامانی‌ها و کمبودهای فراوانی در حوزۀ زنان هستیم و همواره تلاش کرده‌ایم با حضور در سخت‌ترین موقعیت‌ها، انعکاس‌دهندۀ این مشکلات باشیم. اما اکنون به شدت از رفتارهای خشونت‌آمیزِ اِعمال‌شده بر زنانی که به شکلی مسالمت‌آمیز خواهان حجاب اختیاری و حق انتخاب پوشش هستند، خشمگین و آزرده‌خاطر هستیم. قانون و شرع به مجریان و ضابطان آن مجوز نداده است تا با زنانی که بدون هرگونه خشونت، به حجاب اجباری که آن را ناعادلانه می‌دانند و معترض هستند، با ضرب و شتم، توهین و انتساب افتراهای ناروا برخورد کنند.

برای این دوشنبه را انتخاب کردم که دوشنبه برای من هنوز که هنوز است دوشنبه‌های سبز است. جنبش سبز یک جنبش عاری از خشونت بود و این حرکت ویدا موحد نیز برای من عاری از خشونت بود.روبان سبز را هم به دستم بستم که بگویم هیچ وابستگی به هیچ کس ندارم و اگر به چیزی وابسته باشم همان جنبش سبز است. می خواستم به هر نحوی این دو حرکت را به هم پیوند بزنم.

در ایران جنبش نوین زنان سالیانی است که فعال است. این جنبش، به ویژه با پیوستن به جنبش اعتراضی سبز وجه فعال و در عین‌حال تحلیل‌گر خود را برجسته کرد. در میان اعضای این جنبش، زنانی کنشگر و اهل نظر و تحلیل، با رویکردی فمینیستی وجود دارند که این جنبش را سرپا نگاه داشته‌اند. اما در خصوص رویدادهای اخیر در مورد حجاب و مباحثی که حول آن درگرفت، تحلیلی مشخص و جامع ندیدیم که تا اندازه‌ای مورد اجماع زنان صاحب‌نظری باشد که حس تعلق به جنبش زنان ایران دارند.

مینو مرتاضی لنگرودی:این بانو مجسمان که جان و رگ و پی و هوش و حواس دارند و نفس می‌کشند خلاف آمد مجسمه مردان قهرمان و نامدار که وسط میدان‌ها جا خوش کرده و نشسته‌اند، دختران انقلاب در حاشیه و اطراف میدانهای شهر روی نیمکتی. جعبه تقسیم برقی، جعبه خالی میوه ایی در سکوت با بیرقی که از چارقدشان ساخته‌اند ایستاده‌اند.
در واقع این دختران تجسم زندگی میلیونها زنی هستند که هر روزدر حواشی میادین و خیابانهای هستی شهر را می‌سازند

منایر القحطانی می‌گوید:” نمی‌دانم چرا باید ورود زنان به استادیوم اشتباه یا ممنوع باشد”. او همچنین در توئیتر خود نوشت: “برعکس، این مساله علیه مذهب یا سنت‌ها و آداب ما نیست. خیلی از زنان پیگیر فوتبال هستند و ما زمان پخش بازی دورهم جمع می‌شویم. این حق قانونی ماست.”ولی بعضی‌ها از هشتگ‌هایی برای نقد این رویداد استفاده می‌کنند با این عنوان که جای زنان در خانه است، کارشان تربیت فرزندان و حفظ تعهد اخلاقی است نه اینکه به استادیوم‌هایی بروند که جمعیت مردان الفاظ رکیک و خشن به کار می‌برند.

گلباجی در ندبه پر از امید است. او همیشه با نوحه‌خوانی دخترها مخالف بود و هر وقت نگرانی و دغدغه‌ای داشت به آن‌ها نهیب می‌زد مولودی بخوانید. گلباجی همیشه به بهبود شرایط امید داشت. تنها وقتی دیگر امیدی نبود به دخترها گفت نوحه بخوانند. تلاش شده این امید با دکورد دایره‌ای، حرکات دایره‌وار و حتی دور دایره نشستن به عنوان سمبل در حرکت بودن و تکامل جهان به تصویر کشیده شود. صحنه پایانی با چرخش و دایره به عزاداری و نوحه‌خوانیِ اولیه باز می‌گردد. دایره نماد چرخش، جاری بودن و زایش است. در دراماتولوژی نمایش حرکت بازیگران، نشستن بازیگران، حضور زنان به عنوان چرخه زندگی حفظ شود. زن یعنی زمین، زن یعنی زندگی.

هلیا عسگری:جنبش‌های پایان دادن به خشونت علیه زنان در آمریکا طی ۴۵ سال گذشتهدستاوردهای بی سابقه‌ای داشته است.فعالان حقوق زنان توانستند طی این سالها موضوع‌های مربوط به خشونتخانگی، تجاوز توسط همسر، ضرب و شتم، قاچاق زنان و زنای با محارم را مطرح کرده و توجه افکار عمومی را نسبت به این مسائل جلب کنند و برای جبران آسیب‌های وارده هم از بعد قانونی و هم جنبه اجتماعی این مسئله را پیگیری کنند.