زنان جهان

حسینی گفت که به طور متوسط ​​سالانه ۱۰ تا ۱۵ زن در اردن به نام ناموس کشته می‌شوند. نویسنده کتاب شوک‌آور «قتل به نام ناموس»، توضیح داد که این رقم در سال‌های اخیر «افت قابل‌توجهی» داشته است.تعداد به‌اصطلاح جنایت ناموسی گزارش شده در اردن در طول دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بین ۲۰ تا ۲۵ نفر در سال بوده است که گاهی اوقات به ۳۰ مورد هم می‌رسید. اکنون به‌واسطه فعالیت‌هایی مانند کمپین‌های آگاهی انجام شده و همچنین با درگیرکردن دولت و همه دست‌اندرکاران در این مبارزه، این تعداد به ۱۰ تا ۱۵ مورد در سال کاهش‌یافته است.

”تاریخ طرف ماست”، گلسوم کاو نزدیکتر شد و بی مقدمه سخن را آغاز کرد. او حرفهای زیادی برای گفتن دارد: کاو یکی از بنیان گذاران گروه «زن کشی را خاتمه خواهیم داد» در ترکیه است و از زمانی که فضای سیاسی ملتهب شده، در زمره یکی از فمینیستهای طراز اول قرار گرفته است.با وجود اعتراضات، ترکیه از کنوانسیون استانبول، معاهده ای بین المللی، به منظور منع خشونت علیه زنان و ترویح برابری خارج شد. رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، همواره علیه فمینیست ها عمل کرده است با این بهانه که فمینیست ها موافق سقط جنین و حتی عمل سزارین هستند، ”مخالف مادر بودن” هستند و حتی باور دارد که برابری جنسیتی ”خلاف طبیعت” است.

مردان، کمک به زنان در امورات خانه را ننگ می دانند و اجازه نمی دهند زنی موی آنها را کوتاه کند؛ معمولا در صحبت هیچ زنی را خطاب قرار نمی دهند. یک زن نجیب هم به جز همسر و پدرش با مرد دیگری صحبت نمی کند. مرد می تواند با یک جمله” تو را طلاق می دهم” همسرش را طلاق دهد و مجددا ازدواج کند.

سال گذشته گرتا در اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد گفت: “از آنجا که رهبران جهان مثل کودکان رفتار می‌کنند، ما ناچاریم مسئولیتی را که از مدت‌ها قبل بر دوش آنها بوده است، بر‌عهده بگیریم. ما باید دریابیم که نسل قبل چه بر سر ما آورده است، چه افتضاحی به‌ بار آورده‌اند که ما اکنون ناچاریم آن را اصلاح کنیم و با آن کنار بیاییم. ما باید صدای‌مان را به‌گوش شما برسانیم.”

کمتر از دو هفته پس از شکایت «نصرت جهان رفیع»، دختر ۱۹ ساله بنگلادشی، از مدیر مدرسه خود به خاطر آزار و اذیت جنسی، نصرت را در مدرسه آتش زدند. شجاعت او در علنی کردن آزار و اذیت جنسی منجر به مرگ او شد و این موضوع توجه‌ها را به سمت آسیب‌پذیر بودن قربانیان آزار و اذیت جنسی در این کشور جلب کرد

بررسی زندگی و مواضع و دیدگاههای ایندیرا گاندی نشان می‌دهد که او مطلقاً به ایده آل‌هایش ایمان داشت و در این مسیر نورانی گام برمی داشت و به جای روزمرگی و تسلیم به شرایط تاریخ ساز بود. او به خوبی دریافته بود که تاریخ بی عملی سیاسی و بی عرضگی را نمی‌بخشد و تحرک آرمانگرایانه در عرصه سیاست با اشغال فرصت طلبانه منصب سیاسی یا برگزاری شوی تلویزیونی یا حضور در بنگاه معاملاتی یا ماستبندی و هندوانه فروشی تفاوت دارد. به همین جهت بود که ایندیرا با دریافت رأی مردم جانانه به میدان آمد و به عمل سیاسی دست زد. خانم نخست وزیر خستگی ناپذیر “ایندیرا گاندی” برنامه ریز و بالنده، انقلابی و رزمنده با تلاش و پشتکار بر موانع پیروز شد و قصه پیروزی بر تاریکی را جاودانه ساخت: او یک کشور پرجمعیت و فقیر آسیایی یعنی “هند” را به سرعت در کشاورزی خودکفا کرد، به انرژی هسته‌ای دست یافت و ماهواره سرافراز هندی را به فضا پرتاب کرد.

رانی گفت: می‌بینی ما شبیه فاحشه‌های معمولی نیستیم، ما مقداری کرامت و ارزش داریم. بالاخره به خانه‌اش رسیدیم. ما مشتری‌هایمان را از کنار خیابان انتخاب نمی‌کنیم. ما پشت بوته‌ها و یا هرچیز دیگری پنهان نمی‌شویم. با مشتری‌هایمان صحبت می‌کنیم و برایشان زمان صرف می‌کنیم. همیشه آبرومندانه لباس می‌پوشیم، همیشه ساری‌های خوب می‌پوشیم، هرگز مانند زنان بمبئی تی شرت و یا دامن کوتاه نمی‌پوشیم.