25نوامبر

ایده «رویای صلح» چطور متولد شده‌است؟ آزاده بی‌زار گیتی از ایران و پریسا نظری از ایتالیا با توجه به بازخورد پر شور و شوق مخاطبان و علاقه‌مندان ایتالیایی از فیلم‌های مستند و کوتاه، این دو را بر آن داشت تا از فیلم کوتاه و به ویژه مستند پلی برای آگاهی بخشی از شرایط ایران و خاورمیانه برای مخاطبان کشورهای دیگری از جمله ایتالیا ایجاد کنند. آن‌ها فکر کردند که داشتن رؤیا تنها کافی نیست بنابراین از دل این رؤیاپردازی ایده «رویای صلح» سال ۱۳۹۶ متولد شد.

گرچه هم مردان و هم زنان ممکن است قربانی خشونت بشوند، خشونت علیه زنان، که اغلب هم توسط مردان اعمال می‌شود، مقوله‌ای خاص از خشونت است که بستگی شدیدی به عدم توازن تاریخی و کنونی قدرت میان مردان و زنان، دختران و پسران دارد. خشونت علیه زنان یکی از حیاتی‌ترین عناصری است که به ابقای عدم توازن قدرت و سلطه مردان بر زنان در سراسر جهان یاری می‌رساند. همه ما تا حدی در فرهنگی که خشونت علیه زنان را حمایت و تشویق می‌کند مشارکت داریم، چه در بخشهای کمرنگ‌تر(مانند زمانی که به دوستمان می‌گوییم “مرد باش” و با کارهای سخت مواجه شو) و چه در بخشهای پررنگ‌تر و حیاتی‌تر( مثل کتک زدن و تجاوز به زنان و دختران). در ادامه بعضی کارهای کوچک و بزرگی را که ما می‌توانیم به طور روزمره برای پایان دادن، یا حداقل به تاخیر انداختن خشونت علیه زنان انجام دهیم آورده شده است.

مبینا ساعی:من، تو، ما و همه به نحوی قربانی این خشونت‌ها در کشوری هستیم که بیشتر از چهار دهه جنگ را تجربه می‌کند. من متولد دهه شصت و آغاز سالهای جنگ ویرانگر در کشورم هستم، مادرم همانند هر زنی دیگر در افعانستان چهل سال عمرش را با درد و تشویش و اشک گریه گذشتانده و امروز نیز در روزهایی که امید داشت فرزندانش در کنارش باشند بازهم جنگ لعنتی فرزندانش را از او دور ساخت و دلتنگی ها و حسرت‌های بیشتری را نصیبش کرد. چگونه فراموش کنم که هر بار جنگ قدرت طلبانه در کشور مرا و صدها و هزاران تن دیگر مثل من را قربانی نساخته و زهر تلخ خشونت را شامل زندگی من نکرده…؟

غنچه قوامی:شوخی و خنده و تفریح، یکی دیگر از انگیزه‌هایی است که مردان برای آزار دادن زنان در فضاهای عمومی مطرح می‌کنند. در جمع‌های دوستانه پسرانه این موضوع شدت می‌گیرد و به نوعی نمایش «مردانگی» افتخارآمیز تبدیل می‌شود. چرا که «مرد» بودن ارزش محسوب می‌شود. یکی از باورهای غلطی که وجود دارد این است که زنان متلک‌ها و مزاحمت‌ها را توجه و تحسین تلقی می‌کنند و طالب آن هستند، بویژه اگر پوشش رسمی تبلیغ شده را رعایت نکرده باشند.