چرا وزیر شدن زنان مهم است؟
طیبه سیاوشی شاه‌عنایتی
ورود زنان به عرصه‌های کلان و مدیریتی در ساختار سیاسی کشورهای درحال‌توسعه، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است.
اتخاذ سیاست تبعیض جبرانی به همین منظور، یک تصمیم عقلانی و در راستای توسعه‌ی متوازن و غیرمتمرکز است. زیرا یک جامعه، با وجود اقلیت‌هایی که طی یک دوره‌ی تاریخی مورد ستم واقع شده‌اند، تنها با تبعیض جبرانی می‌تواند به سمت عدالت و تعادل سوق پیدا کند. در غیر این صورت و بدون اعطای تبعیض مثبت، گروه‌های تحت ستم، هرگز نخواهند توانستند از زیر یوغ فشارها و محدودیت‌های اجتماعی رهایی پیدا کنند، که سده‌ها و بلکه هزاران سال است در بطن جامعه نفوذ کرده.
بنابراین انتخاب یک وزیر زن، می‌تواند به‌نوعی شکننده‌ی ساختارهای صُلب و سختِ قدیمی و راهی به رهایی زنان باشد.
رئیس‌جمهور که خود معتقد است هیچ فسادی توسط زنان در وزارتخانه‌ها صورت نگرفته، باید یکجا به وعده‌ها و حرف‌های خود در این مورد، جامه‌ی عمل بپوشاند. ضمن اینکه به نظر نمی‌رسد رئیس‌جمهور، از توانایی لازم برای رایزنی در این خصوص برخوردار نباشد.
اگرهم چنین است، باید برای جامعه مشخص شود که امتیاز وزیر زن، یک موقعیتِ عجیبِ انحصاری/ابزاری در دست جناح مقابل است!
بر اساس پژوهشی، در ۴۵ کشور دنیا و با بررسی بازه‌ی زمانی ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۳، این نتیجه گرفته‌شده که در پی افزایش سهم نسبی اشتغال زنان در کل اشتغال بخش عمومی، فساد مالی کاهش می‌یابد. بنابراین در ایرانِ درحال‌توسعه، کاهش فساد و افزایشِ نرخ اشتغال زنان و سایر گروه‌های محروم، جز با حضور جدی زنان در ساختارهای کلان مثل وزارتخانه‌ها و در نتیجه ترغیب جامعه به مشارکت‌دادن زنان، رخ نخواهد داد.
بر اساس آمارها، نیمی از زنان شاغلِ کشور در آموزش‌وپرورش مشغول به کارند؛ لذا اکنون این فرصت در برابر زنانِ معلم قرار گرفته تا در وزارتخانه‌ای که بیشترین نرخِ اشتغال را در آن دارند، سهمی در حد وزیر از کابینه داشته باشند. رئیس‌جمهور اگر این فرصت را مغتنم نشمرد، در آینده‌ای نه‌چندان دور از عدم اعلام یک وزیر زن در کابینه، پشیمان خواهد شد.
متأسفانه ساختار کار آموزشی در ایران، متمرکز است بر تبعیت و رقابت؛ و تبعیت و رقابت با تاریخ مردسالاری گره خورده است. پوران میرهادی به‌عنوان یک زن موفق در عرصه‌ی تعلیم، تربیت و ادبیات کودک، با تأسیس مدرسه فرهاد نشان داد سبک مدیریتی زنان در حوزه تا چه حد راهگشا و خلاقیت‌پرور است. لذا برای حاکم‌کردن خلاقیت و دگرگون کردن نظام رقابتی و نمره‌ای در این وزارتخانه، نیاز به حضور بیشتر زنان در ارکان کلان این وزارتخانه داریم.