روزنامه‌نگاران ایرانی به شرایط کاری خود اعتراض کردند
کانون زنان ایرانی :اولین روز مهرماه ۱۳۸۷ را می‌توان آغاز یک دوره دیگر از تولید متن‌های اعتراضی نسبت به نحوه مدیریت روزنامه‌های ایران و نوع برخورد مدیران روزنامه‌ها با روزنامه‌نگاران دانست. در این روز معصومه ناصری خبرنگار رادیو زمانه اقدام به نشر دو مصاحبه با دو خبرنگار فعال در روزنامه‌های اصلاح‌طلب «سرمایه» و «کارگزاران» کرد.
فریده غائب ،خبرنگار حوزه جامعه و زنان روزنامه سرمایه که به دلیل آنچه «مشکلات صنفی» می نامید چند روز پیش از این مصاحبه به همراه چند تن دیگر از همکارانش از روزنامه سرمایه استعفا داده بود، در گفتگو با رادیو زمانه از مساله بیمه، قرارداد کار، نحوه پرداخت حقوق و رفتار مدیران روزنامه سخن گفت. متن کامل گفتگوی فریده غائب در رادیو زمانه: به روزنامه‌نگاران منتقد سخت می‌گذرد
اندکی پس از انتشار گفتگوی رادیو زمانه با فریده غائب، این وب‌سایت دومین مصاحبه خود با موضوع حقوق صنفی روزنامه‌نگاران را نیز در همان روز منتشر کرد. گفتگوی دوم با آرش حسن‌نیاٰ، دبیر سرویس اقتصادی روزنامه کارگزاران صورت گرفته بود. حسن‌نیا در این گفتگو مساله تاخیر در پرداخت حقوق و نوع مناسبات قدرت، مطبوعات و کارفرمایان رو مورد توجه قرار داده بود. متن کامل گفتگوی رادیو زمانه با آرش حسن‌نیا: حاکمیت، دشمن مشترک روزنامه‌نگار و کارفرماست
روز دوم مهرماه سومین گفتگوی معصومه ناصری با موضوع مساله صنفی روزنامه‌نگاران ایرانی در رادیو زمانه انتشار یافت. طرف دیگر این گفتگو فرزانه روستایی، دبیر سرویس بین‌الملل روزنامه اعتماد بود. روستایی در آن گفتگو پس از تایید خبر تاخیر بیش از یک ماهه پرداخت حقوق نیروهای ثابت در روزنامه اعتماد، ممانعت‌های اعمال شده در خصوص چاپ آگهی‌های دولتی در روزنامه‌های منتقد، ضعف این روزنامه‌ها در جذب آگهی‌های بخش خصوصی و نبود حمایت وزارت ارشاد از روزنامه‌های منتقد را جزو دلایل ضعف بنیه مالی این روزنامه‌ها دانست و در توضیحات خود گاه در قامت ناشر روزنامه‌های منتقد نیز ظاهر شد. متن کامل گفتگوی رادیو زمانه با فرزانه روستایی: این در همیشه بر این پاشنه نخواهد چرخید
بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران چهارمین فردی بود که رادیو زمانه در خصوص حقوق صنفی روزنامه‌نگاران ایرانی با وی به گفتگو نشست. مفیدی نیز پس تایید مساله تاخیر پرداخت حقوق روزنامه‌نگاران در روزنامه‌های منتقد دولت، وجود این مساله را قطع آگهی‌های دولتی و اعمال فشار بر بخش خصوصی با هدف ممانعت از دادن آگهی به روزنامه‌های منتقد دانست و ضمن اینکه از روزنامه‌نگاران شاغل در روزنامه‌های اصلاح‌طلب خواست تا بعضی از مدیران روزنامه‌های وابسته به جناح اصلاح‌طلب را به چشم سرمایه‌دارانی زالو‌صفت نبینند، این نکته را نیز متذکر شد که «فضایی که برای روزنامه‌نگاران در کشور ایجاد شد، باعث شده که آدم‌های کوچک به خودشان اجازه بدهند اقدام به راه‌اندازی یک سری نشریات بکنند و نگاه‌شان به بعضی از روزنامه‌نگاران، نگاه برده‌واری باشد.»
متن گفتگوی رادیو زمانه با بدرالسادات مفیدی: مدیران روزنامه‌ها، سرمایه‌گذاران زالو‌صفت نیستند
نیلوفر محبعلی، خبرنگار اخراجی سرویس اقتصادی روزنامه اعتماد ملی و خبرنگار روزنامه کارگزاران نیز در گفتگو با رادیو زمانه از قراردادهایی سخن گفت که به نفع کارفرماست و نیز از نبود قرارداد کاری و بیمه در روزنامه کارگزاران. او همچنین پرداخت حقوق روزنامه‌نگاران را اولویت آخر ناشران و هیات مدیره روزنامه دانست. متن گفتگو با نیلوفر محبعلی: در ایران روزنامه مستقل نداریم
آخرین گفتگوی رادیو زمانه در خصوص حقوق صنفی روزنامه‌نگاران ایرانی به جلال برزگر، خبرنگار باسابقه روزنامه ایران اختصاص داشت. متن گفتگو با جلال برزگر: وضع روزنامه‌نگاران در همه دولت‌ها همین است
انتشار آخرین گزارش رادیو زمانه با موضوع مسائل صنفی روزنامه‌نگاران ایرانی مصادف بود با انتشار نامه شکایت آیدین فرنگی از مدیریت سه روزنامه شرق، سرمایه و اعتماد. فرنگی که شکایت خود از سه روزنامه مذکور به دلیل امتناع مدیریت روزنامه‌ها نسبت به پرداخت حق‌التحریر را روز دوم مهرماه به انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران تحویل داده بود، چهار روز پس از تحویل متن شکایت خود به دفتر انجمن، اقدام به نشر آن روی وبلاگ شخصی خود کرد. وی در آن نامه علاوه بر شکایت از مدیریت روزنامه‌های یادشده، وب‌سایت انجمن صنفی را نیز به دلیل آنچه سکوت در قبال تضییع حقوق روزنامه‌نگاران فعال در روزنامه‌های اصلاح‌طلب خوانده بود، مورد نقد قرار می‌داد. متن شکایت‌نامه آیدین فرنگی خطاب به انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران: آنچه بر سر روزنامه‌نگاران حق‌التحریر می‌آید
پس از انتشار این مطالب مدیریت انجمن صنفی روزنامه‌نگاران برآن شد تا تریبون آزادی را برای شنیدن مسائل کاری روزنامه‌نگاران برگزار کند، هرچند اعضای هیات مدیره انجمن هر یک در روزنامه‌ای مشغول به کار هستند و به نظر می‌‌رسید خود پیشتر در جریان همه موارد بوده‌اند. روز برگزاری این تریبون سه‌شنبه نهم مهرماه اعلام شد.
اما پیش از برگزاری این تربیون آزاد دو روزنامه‌نگار باسابقه و مستعفی از روزنامه سرمایه که علاوه بر دبیری دو بخش عمده روزنامه، در راه‌اندازی روزنامه سرمایه نیز نقش مهمی داشتند، دو یادداشت اعتراضی را در فضای وب منتشر کردند. بهمن احمدی امویی، دبیر سابق سرویس اقتصادی سرمایه یادداشت خود را چنین آغاز کرد: «دست کم چهار نفر از اعضای هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران برای روزنامه‌هایی کار می‌کنند(یا کار می‌کردند) و از کارفرماهایی حقوق می‌گیرند، که روزنامه‌نگاران‌شان بیشترین مشکلات صنفی را دارند. روزنامه‌های شرق، اعتماد، کارگزاران و سرمایه از جمله این روزنامه‌هاست . روزنامه‌هایی که بیشترین مشکلات حقوقی و رفتاری را با روزنامه‌نگاران فعال در این نشریات داشته و دارند.» متن کامل نوشته بهمن احمدی امویی چه کسی مدعی روزنامه‌نگاران است؟
در همان روز انتشار این یادداشت ،ژیلا بنی‌یعقوب، دبیر سابق صفحه‌های جامعه و زنان روزنامه سرمایه هم یادداشت کوتاهی را روی وبلاگ خود منتشر کرد. ژیلا بنی‌یعقوب در وب‌نوشته خود چنین آورده بود: «حتما مثل همیشه من و دوستانم مقصریم و نه مدیران و کارفرماهای اصلاح‌طلب روزنامه‌های اصلاح طلب! راستش این داستان خیلی قدیمی شده است .عاقبت ما متهم هستیم و حتی مجرم؛ چون بلد نیستیم با دیگران کار کنیم! چه اهمیتی دارد که ما از چه رنج می‌کشیم؟ چون درک نمی‌کنیم که این سردبیران و کارفرماهای فداکار مطبوعات در چه شرایط سختی چراغ مطبوعات را روشن نگه می‌دارند!؟ راستی سهم ما روزنامه‌نگاران در این روزنامه‌هایی که آن مدیران فداکار منتشر می‌کنند، چیست؟ راستی چه کسی قرار است ما را درک کند؟» متن کامل نوشته بنی‌یعقوب: چه کسی قرار است روزنامه نگاران را درک کند
روز سه‌شنبه نهم مهرماه متن سخنرانی فریده غائب، خبرنگار مستعفی گروه اجتماعی روزنامه سرمایه، که در تریبون آزاد انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران خوانده شد، نگاه و اعترض و افشاگری‌ای متفاوت از روند اعتراض‌های معمول بود. غائب در متن خود تحقیرهای زبانی سردبیری روزنامه را مورد توجه قرار داده و از رفتارهایی سخن گفته بود که باورکردن وقوع آن در دفتر روزنامه‌ای جدی دور از باور است. متن سخنرانی فریده غائب: خشونت علیه زنان از نوع آزار جنسی ـ روانی در محل کار یک روزنامه
علاوه بر فریده غائب، ترانه بنی‌یعقوب، دیگر روزنامه‌نگار مستعفی روزنامه سرمایه نیز متن سخنان خود در نشست انجمن را روی وبلاگش منتشر کرد. وی در سخنان خود به انتقاد از برخی اعضای هیات مدیره انجمن صنفی پرداخته بود که به‌رغم کار و حضور در دفتر روزنامه سرمایه، هیچ واکنشی نسبت به نقص حقوق روزنامه‌نگاران شاغل در آن مجموعه نشان نداده بودند. متن سخنرانی ترانه بنی‌یعقوب: درک مناسبات سرمایه داری شاید؛ فهم رفتار سردبیرانم هرگز
روز نهم مهرماه روزنامه‌نگارانی از سه روزنامه اعتماد، سرمایه و ایران در تریبون آزاد انجمن صنفی حاضر شده و خطاب به هیات مدیره انجمن به بیان مسایل خود پرداخته بودند. گزارش تریبون‌آزاد انجمن درباره مشکلات صنفی ومعیشتی روزنامه نگاران: قانون کار فعلی را دست کم نگیرید
سه روز پس از برگزاری تریبون انجمن صنفی، آیدین فرنگی دیگر روزنامه‌نگار شاکی نسبت به تضییع حقوقش توسط مدیران سه روزنامه شرق، اعتماد و سرمایه، اقدام به انتشار متن گفتگویی کرد که با دبیر سرویس دو روزنامه از سه روزنامه مذکور انجام داده بود. در آن گفتگو، حمایت دبیرسرویس از مدیران روزنامه و توجیه رفتار آنها بازتابی آشکار داشت. متن این یادداشت: روزنامه‌نگاری؛ کاری داوطلبانه به نفع ناشر. فرنگی در روز برگزاری نشست انجمن صنفی نیز با انتشار متنی روی وبلاگ خود، انجمن صنفی را به دلیل آنچه وی انجام ندادن صحیح وظایف دیده‌بانی می‌نامید، مورد نقد قرار داده بود. متن یادداشت مذکور: چند پرسش از انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران
عیسی عظیمی، خبرنگار، نیز روی وبلاگ خود به مساله تلاش صاحبان جراید برای بیگاری کشیدن از روزنامه‌نگاران پرداخت و آن را به عنوان مساله «مفت‌نویسی» به نقد کشید. وی مجموعه‌ای از اعتراض‌های گذشته صنفی را نیز در زیر متن خود منتشر کرده بود. وب‌نوشته عیسی عظیمی: از رنجی که می‌بریم
گرد آوری و تنظیم :ساناز صمیمی