قوانین را اعدام کنید نه راحله را ،عفت ماهباز
از اکسفورد استریت که از شلوغ ترین خیابان های لندن در این وقت سال است ، در حال عبورم. مردم با چهره های رنگا رنگ، شادمان، با دستان پر از بسته های خرید عید کریسمس، به همراه. کودکان قد ونیم قد با لپ های سرخ از سرما ، خندان از کنارم می گذرند اما من بی توجه به آنها و شادی های شان. از سرما تند و تند قدم برمیدارم از کنار حاشیه های رنگارنگ و موج جمعیت رد می شوم.صدای موزیک کریسمس می آید، شاد نمی شوم ناگهان غصه درد دیگری یادم می آید و یادم می آید که باید که بگویم فراموشش کن… اما یاد راحله و زهرا هستم که چهارشنبه در زندان اعدام خواهند شد.یاد زنانی هستم که جون راحله زمانی، بیگناهند و یا در واقع اگر قانون از آنها حمایت می کرد مرتکب جرم نمی شدند و امروز کنار کودکانشان بودند. یاد راحله و دو دختر ۳ و ۵ ساله اش را به دست عمو سپرده شده و مادر که دو سال از دیدارشان محروم .
بیشتر سردم می شود سرم را درون شالم فرو می کنم و یا به آن پناه می برم و بغضم را فرو می خورم .نامه راحله که برای خانواده شوهرش نوشته آرامم نمی گذارد غم دخترهای سه و پنج ساله اش ، راحله و طناب داری که به گردنش خواهند آویخت شادی را از من دور می کند….
راحله زمانی متهم است ۲ سال پیش شوهرش را با میله اهنی به قتل رسانده است به همین جرم چهار شنبه او را به دار خواهند آویخت. راحله خواستار توقف اجرای حکم از سوی قوه قضاییه شده است تا بتواند فرصت کافی برای گرفتن رضایت از خانواده شوهرش که از بستگان او هستند را داشته با شد.او نامه ایی خطاب به خانواده شوهرش نوشته :
«من از این که ناخواسته این کار را کرده‌ام پشیمانم. هنوز باورم نمی‌شود که چه کرده‌ام. فکر می‌کنم خواب دیده‌ام. آنقدر اذیت شده بودم و آنقدر رنج کشیده بودم که یک لحظه کنترلم را از دست دادم و نفهمیدم چه شد. من هم خیلی ناراحتم. باور کنید من هم دلم برای شوهرم می‌سوزد. اما این کار ناخواسته بود. من می‌خواستم زندگی ام را حفظ کنم. اما یک دفعه اتفاق افتاد. کاری کنید حالا که بچه‌هایم بی‌پدر شده‌اند دیگر بی‌مادری نکشند. سه سال است که بچه‌هایم (دختر ۵ ساله و پسر ۳ ساله‌ام) را ندیده‌ام. …….. این بچه‌ها بدون پدر و مادر چطور باید بزرگ شوند. وقتی بزرگ شوند نمی‌گویند چرا مادر ما را نبخشیدید. نمی‌گویند چرا نگذاشتید ما بزرگ شویم و تصمیم بگیریم. من سه سال است که بچه‌هایم را ندیده‌ام. چهار بار درخواست کرده‌ام اما آنها را نیاورده‌اند. قبلاً برای ملاقات آنها خیلی اصرار نداشتم چون می‌ترسیدم اگر آنها را ببینم قلبم بلرزد. می‌ترسیدم نه خودم دیگر دوری آنها را طاقت بیاورم و نه آنها دوری من را. اما حالا می‌خواهم آنها را ببینم. دلم دیگر به تنگ آمده، دیگر تحمل دوری بچه‌هایم را ندارم…
من خانواده شوهرم را مثل پدر و مادر خودم می‌دانم. الان هم خیلی برای آنها ناراحتم و برای اتفاقی که برای پسرشان افتاده خیلی پشیمانم. آنها به خاطر یک لحظه‌یی که نفهمیدم چه شد، فکر می‌کنند با پسرشان یا خودشان کینه و دشمنی دارم ولی اینجوری نیست و من واقعاً نفهمیدم که چه کردم و الان پشیمانم. من هر شب خواب خانواده شوهرم را می‌بینم و الان که از خانواده او دور شده‌ام انگار از خانواده خودم دور شدم. فکر کنند من هم بچه خودشان هستم. من هم امیدم این است که آنها از خون من بگذرند. اصلاً نمی‌توانم تصور کنم آنها طناب دار را دور گردن من بیندازند»
راحله در خصوص علت ارتکاب قتل شوهرش، در جلسه محاکمه اش در دادگاه کیفری استان تهران چنین گفت:
«همسرم مدتی بود که با زنان دیگر رابطه داشت من این موضوع را فهمیده بودم اما همسرم علی گردن نمی‌گرفت تا اینکه روز حادثه از خانه خواهرم به خانه خودم برگشتم و دیدم همسرم از سر کار برگشته او هیچ وقت وسط روز به خانه نمی امد وقتی وارد خانه شدم دیدم زنی رو به رویم ایستاده »
راحله در ادامه افزود : «فریاد زدم از شوهرم به خاطر کاری که کرده بود توضیح خواستم ما او کتک مفصلی به من زد و مرا از خانه بیرون کرد . شب دوباره برگشتم چون بچه‌هایم در خانه بودند دوباره با شوهرم دعوا کردیم . شوهرم در چشمان من نگاه کرد و با عصبانیت گفت تو دو بچه به دنیا آوردی و دیگر به درد من نمی‌خوری دیگر از با تو بودن لذت نمی‌برم»
«این حرفش به شدت مرا عصبانی کرد که کنترل خودم را از دست دادم و با میله آهنی به سرش کوبیدم. حرفهای او مرا مثل مار زخمی کرده بود »
.
از عدالت جهان که سهم مردم سرزمینمان مرگ و گرفتار ی ، فقر و دار است خشمگینم . از اینهمه بی عدالتی در حق زنی که اگر قانون از او ذره ایی حمایت می کرد. و اینهمه میدان را برای مردان باز نمی گذاشت. این زن و آن زن منتظر دار و آن یکی که از ترس به سجاده پناه برده، هرگز مرتکب جرم نمی شدند در خشمم ..قانون نابرابر که به مرد حق می دهد ناعادلانه رفتار کند خشونت ورزد و زن را به جایی رساند که مرتکب قتل شود این قتل را راحله مرتکب نشده این قتل را قوانینی مرتکب شدند که از راحله در شراط عادی حمایت نکردند قوانین این چنین را به دار عدالت بیاویزید و تغییرشان دهید ایا زمان ان نرسیده این قوانین ضدزن ۷۴ سال پیش بازبینی شوند ؟
زمان آن نرسیده حکم اعدام متوقف گردد.؟
ایران امروز – بر اساس گزارش‌های رسیده از ایران، دو زن به نام‌های راحله زمانی و زهرا ن. قرار است که روز چهارشنبه در زندان اوین اعدام شوند. به گزارش سایت مظنونان، راحله زمانی متهم است ۲ سال پیش شوهرش را با میله آهنی به قتل رسانده است.