اقتصاد زنان

زنان حتی اجازه شرکت در آزمون ورودی بسیاری از شرکت‌های پتروشیمی و پالایشگاه‌ها را ندارند، اما همین زنان در دانشگاه تحصیلات تخصصی این رشته‌ها را گذرانده‌اند و فارغ‌التحصیل رشته‌های مهندسی نفت، گاز، شیمی و …. هستند. اگر تحصیل در این رشته‌ها مجاز است پس طبعا کار کردن هم که از نتایج تحصیل در رشته مربط است، می‌بایست بلامانع باشد. بحث اصلی که همیشه درباره این موضوع بوجود می‌آید؛ مغایرت داشتن فضای کاری با روحیه (لطیف!) زنان است! اما هیچ‌وقت درباره این مسئله بصورت ساختاری صحبتی نشده است که چه کسی روحیه لطیف یا زمخت زنان را تعیین می‌کند

به رغم حمایت‌های دستگاه‌های حمایتی از این قشر، اما ۵۰ درصد زنان سرپرست خانوار دهک‌های یک تا ۴ از اقدامات حمایتی این دستگاه‌ها بی‌بهره هستند که این امر می‌طلبد دولت نیز در جهت کمک به این زنان اهتمام ویژه‌ای داشته باشند.

معصومه ابتکار در مراسم تجلیل از دور هشتم انتخاب زنان کارآفرین برتر با رای مردمی،گفت: می‌دانیم کماکان زنان تحصیل کرده از بیکاری و نبود فرصت شغلی در بسیاری از استان‌ها رنج می‌برند، افزود: از جمله محورهای سند ارتقاء وضعیت زنان و خانواده که در شورای برنامه‌ریزی هر استان به ثبت رسیده است؛ توجه به کارآفرینی و اشتغال زنان به ویژه زنان سرپرست خانواره و دختران فارغ التحصیل و زنان روستایی است.

سپیده اشرفی:نگاهی به جزییات طرح معیشتی خانوار نشان می‌دهد اگرچه این طرح جهت کاهش فشار اقتصادی حاصل از افزایش بنزین بر خانوارها تهیه شده با این حال احصای سهم هر فرد عضو خانوار از کل مبلغ ذکر شده توسط دولت (به تناسب بعد خانوار) نشان می‌دهد با افزایش تعداد خانوار، سهم هر عضو خانوار کاهش می‌یابد.برای نمونه سهم هر عضو خانوار هفت‌نفره حدود ۲۹ هزار تومان و سهم عضو خانوار دونفره ۵۱ هزار تومان است.»این مساله تایید همان گزاره اول است که بودجه‌ای مستقل وجود ندارد، اما با توجه به وضعیت قرنطینه و گزارش‌هایی که در خصوص افزایش خشونت علیه زنان مطرح می‌شود، بحث بودجه اهمیت افزونی پیدا می‌کند.

«یک ماه سرکار می‌روم ۴۰۰ هزار تومان حقوق می‌گیرم، تازه همکارانم ۳۰۰ هزار تومان می‌گیرند. به من چون فوق لیسانس دارم صد هزار تومان بیشتر از بقیه می‌دهند. شاید این مشکل همه باشد. می‌دانم بیکاری همه جای کشور بیداد می‌کند، می‌دانم دستمزدها چندان بالا و برابر نیست، اما در شهر ما تفاوت دستمزد زنان و مردان باورنکردنی است.»این را مرضیه دبیر یکی از مدارس غیرانتفاعی شهر آستارا می‌گوید.

نظام اقتصادی کنونی در چند دهه گذشته موفقیت چندانی در ایجاد مشاغل و فرصت های مناسب برای زنان در جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که نابرابری جنسیتی زیاد است، نداشته است. بنابراین، از آنجا که سهم رشد اقتصادی به کارگران در دهه‌های اخیر به طور چشمگیری شکست خورده، زنان با داشتن شغل‌هایی با درآمد پایین، در شرایط نامساعد قرار گرفته اند. این اتفاق باعث شده است تا جمعیت عظیمی از کارگران، حقوق رسمی کارگری نداشته باشند.

ایجاد چشم انداز کار برای دختران دانشجو از مهمترین اولویت‌های آن‌هااست بنابراین کاهش مسئله بیکاری زنان تحصیل‌کرده از مهمترین اولویت‌های این دختران است. این امر در گرو راهبردهای بین وزارت‌خانه‌ای است، یعنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به تنهایی نمی‌تواند از عهده حل این مسئله برآید و نیازمند اراده‌ای جمعی برای حل این معضل در میان وزارت‌خانه‌های مربوطه هم چون وزارت کار و امور اجتماعی، اقتصاد و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری است.