بانك‌ها به مهاجران زن فوت و فن‌هاي مالي را ياد مي‌دهند
ترجمه: مهرزاد غني‌پور
بيش‌تر بانك‌ها آموزش‌هاي مالي در زمينه‌هاي مرتبط با خدماتشان ارايه مي‌كنند، بسياري از آن‌ها به مهاجران جديد كمك مي‌كنند و زنان را به سمت كارگاه‌هاي آموزشي سوق مي‌دهند.
ساندرا كورتني پيش از آن‌كه در كلاس آموزش «خريد خانه براي اولين بار» حاضر شود، سري به پسرش در مهدكودك اين مركز زد تا خيالش راحت شود.
نمايندهء آموزش‌هاي مالي اين بانك مي‌گويد: «بايد اعتبار فرد بالاتر از 620 باشد تا بتواند وام بگيرد.» كورتني مي‌پرسد: «اگر شوهرم هشت هزار دلار در سال درآمد داشته باشد ما مي‌توانيم خانه بخريم؟» نماينده با اشتياق مي‌گويد: «بله و شروع به توضيح فرآيند تقاضاي وام مي‌كند.»
كمي بعد گروهي كه بيش‌تر آن‌ها مهاجران زن از آمريكاي جنوبي و آسيا هستند متوجه مي‌شوند كه اعتبارشان براي تقاضاي وام كافي نيست اما آن‌ها نمي‌دانند كه چگونه بايد اعتبارشان را افزايش دهند.
كورتني كه از بليز مهاجرت كرده و 21 سالي است كه در كوئينز زندگي مي‌كند، از اين خدمات آموزشي رايگان خرسند است اما او هنوز جواب بسياري از سوالاتش را در اين كارگاه نگرفته است.
حضور در نمايشگاه «آموزش‌هاي مالي براي خانواده‌ها و كودكان» در چهارم اوت- نمايشگاهي كه توسط بانك سوييس برگزار شده بود- براي زنان مهاجر تجربهء جديدي نبود.در حالي كه گروه‌هاي حامي مهاجران در سراسر كشور سعي مي‌كنند به تقاضاي روزافزون براي آموزش‌هاي مالي پاسخ دهند، برخي از آن‌ها معتقدند كه در اين كارگاه‌هاي آموزشي، اطلاعات كاربردي به زنان مهاجر ارايه نمي‌شود.
اليزه باربل رادولف، مدير اجرايي يك موسسهء غيرانتفاعي در نيويورك مي‌گويد: «افراد بزرگسال به دلايل مختلفي به كلاس‌هاي آموزشي مي‌آيند اما زنان واقعا بيش‌تر از مردان از اين كلاس‌ها بهره مي‌برند. بيش‌تر اوقات و به ويژه در خانواده‌هاي مهاجر اين زنان هستند كه به شيوهء خودشان تغييرات بزرگ را مديريت مي‌كنند.»
مخاطبان اين برنامه خانواده‌هاي كم‌درآمد هستند
باربل رادولف مي‌گويد: «مخاطبان اين مركز، خانواده‌هاي زيرخط فقر هستند و اين مهارت‌هاي مالي كه به مهاجران آموزش داده مي‌شود بخشي از برنامهء آموزش زبان انگليسي به مهاجران است.»
او در ادامه مي‌گويد: «مادران كارهايي را آموزش مي‌بينند كه براي ادامهء زندگي مجبور به انجام آن‌ها هستند. آن‌ها شيوهء خريد و چگونگي استفاده از كوپن‌هايشان را ياد مي‌گيرند. آن‌ها مي‌آموزند كه چگونه خريد خود را از مغازه‌هاي مختلفي انجام دهند، آن‌ها در عين حال كاربرد پوند و اونس و مهارت‌هاي ابتدايي ديگري را نيز ياد مي‌گيرند.»
او معتقد است كه نخستين همكاريش با بانك يو‌بي‌اس ( UBS ) در تدريس مفاهيم ابتدايي موفقيت‌آميز بوده است چرا كه مردم به آن علاقه‌مند شدند و در هر دوره افراد بسياري شركت كردند.
او مي‌گويد: «يكي از چيزهايي كه در كارگاه آموزش بعدي بايد تغيير كند هدف‌گذاري روي مخاطباني است كه زبان انگليسي آن‌ها ضعيف است.»
باربل رادولف مي‌گويد: «او و كاركنانش بررسي كردند تا ببينند چه كارگاه‌هايي مي‌تواند مناسب باشد. اين هشت كارگاه عبارت بودند از: «سرقت اوراق هويت» و «مديريت اعتبار» تا «هدف‌گذاري براي موفقيت‌هاي مالي» و «پرداخت هزينهء تحصيل.»
او مي‌گويد: «ما بايد به آن‌ها ياد بدهيم كه چطور به چيزهايي كه مي‌خواهند برسند.»
كورتني پس از آن كه سرفصل‌هاي اين دوره‌ها را ديد، علاقه‌مند شد كه به اين كلاس‌ها بيايد.
كورتني بعد از جلسهء «خريد خانه براي اولين بار» مي‌گويد: «اين چيزها، موضوعات جديدي است كه ما مي‌خواهيم بدانيم. من تحصيلات و كار مناسبي ندارم، اما مي‌خواهم يك خانه داشته باشم. شما معمولا كسي را نداريد كه تشويقتان كند و اين چيزها را به شما ياد بدهد.»
كورتني در ادامه مي‌گويد: «دو چيز در اين جلسه ياد گرفتم كه به من كمك كرد: «اگر شوهرتان براي مخارج مختلف پول مي‌پردازد و وقتي نوبت كارت اعتباري مي‌رسد، حقوقتان تمام و به كارت اعتباري بدهكار مي‌شويد، مي‌توانيد به بانك بگوييد كه بدهي را يك ماه عقب بيندازد تا اعتبارتان خدشه‌دار نشود. دومين چيزي كه ياد گرفتم و مي‌خواهم درباره‌اش بيش‌تر بدانم، امتياز اعتبار است چون امتياز اعتبار ما كم است.»
دقت و سوگيري از موضوعات اصلي هستند
گروه‌هاي حامي مهاجران اين نكته را يادآور مي‌شوند كه كارگاه‌هاي عمومي آموزش مسايل مالي ممكن است به اندازهء كافي براي كمك به مهاجران دقيق، كاربردي يا بدون سوگيري نباشند، به ويژه براي زناني كه ممكن است با ادارهء مسايل مالي خانواده‌شان خيلي آشنا نباشند.
ديانيرادل ريو، معاون موسسهء حمايت از توسعهء اقتصادي در نيويورك مي‌گويد: «زناني كه طلاق مي‌گيرند يا خشونت‌هاي خانگي را تجربه كرده‌اند، نياز به كمك دارند به ويژه اگر مسايل مالي آن‌ها با همسرشان مشترك باشد اگر شما ازدواج كرده‌ايد و همسرتان وامي گرفته اين وام به اسم شما نيست يا اگر همسرتان بدهي دارد، مسووليتش به عهدهء شما نيست.»
دل ريو به ديگر گروه‌هاي حامي مهاجران كمك مي‌كند تا آموزش‌هاي مالي خود را مطابق با نيازهاي جمعيت مهاجران نيويورك تغيير دهند: «امكانات و مسايل افراد متفاوت است، اگر آن‌ها مدارك نداشته باشند و نتوانند به زبان انگليسي صحبت كنند يا هرگز به سيستم‌هاي مالي در اين كشور كاري نداشته باشند يا درآمدي به طور رسمي نداشته باشند، سابقهء اعتباري نخواهند داشت. براي بعضي از افراد ممكن است داشتن حساب بانكي معنايي نداشته باشد. اين روزها، بسياري از بانك‌ها براي حساب‌هاي بانكي، كارمزدهاي بالايي مي‌گيرند. تشويق افراد به افتتاح حساب بانكي در حالي كه ممكن است پول زيادي را بابت پس‌انداز از دست بدهند، يك ريسك بزرگ است.»
دل ريو مي‌گويد: «گذشته از اين موضوع، بانك‌ها، موسسات آموزشي نيستند و در زمينهء آموزش مالي تخصص ندارند، آن‌ها ممكن است اطلاعات غيردقيقي بدهند چون تنها محدود به موسسه‌هاي خودشان هستند.»
اما قانوني كه از سال 1977 تصويب شد، موسسات مالي را ملزم مي‌كند تا نيازهاي اطلاعاتي گروه‌هايي كه به آن‌ها خدمات اعتباري ارايه مي‌كنند، از جمله خانواده‌هايي با درآمد كم يا متوسط را جوابگو باشند. يكي از روش‌هايي كه بانك‌ها براي انجام وظايفشان مي‌توانند انجام دهند ارايهء آموزش‌هاي مالي است.
برنامه دقيق سيتي‌بانك
دل ريو هرگز خودش در برنامهء آموزش مالي سيتي‌بانك شركت نكرده است، اما مي‌داند كه اين بانك يك برنامهء آموزشي جامع‌تر نيز دارد. سيتي‌بانك به عنوان بخشي از تعهدات 200 ميليون دلاري 10ساله‌اش به آموزش‌هاي مالي، 220 هزار دلار در ماه مه 2007 به برنامه‌اي تحت عنوان «زنان مسووليت دارايي‌هايشان را به عهده مي‌گيرند» اختصاص داد.
در اين برنامه بيش از 300 زن شركت و گواهينامهء آموزشي دريافت كردند; اين برنامه شامل دوره‌هاي مالي اينترنتي 10، 20، 30، 100 و 250 ساعته‌اي رايگان بود. روني كوهن، مدير اين برنامه مي‌گويد: «هرچند دوره‌ها رايگان است اما اگر زنان بخواهند سه ساعت از وقتشان را صرف اين كار كنند يا به دنبال كسي بگردند كه كودكشان را در اين مدت نگهداري كند، اين برايشان هزينه دارد. در عين حال دستمزد زنان هنوز با دستمزد مردان برابر نيست، زنان اگرچه ممكن است صورتحساب‌ها را بپردازند اما تصوير كاملي از مسايل مالي ندارند و در بعضي جوامع مهاجر نيز زنان اصلا در ادارهء مسايل مالي نقشي ندارند.»
موسسهء غيرانتفاعي توانمندسازي زنان در نيويورك نيز برنامهء ابداعي‌اي براي آموزش مالي به زنان مهاجر و پناهنده دارد كه در آن مسووليت حمل‌و نقل آن‌ها و نگهداري كودكانشان را به عهده گرفته و اين برنامهء آموزشي را غير از زبان انگليسي به هفت زبان ديگر ترجمه كرده است.
انوشا راما چاندران، مدير آموزش مالي اين شركت مي‌گويد: «ما تلاش مي‌كنيم تا زنان را توانمند كنيم زيرا احساس مي‌كنيم كه آن‌ها مي‌توانند در مديريت بهتر مسايل مالي به خانواده‌هايشان كمك كنند.»
او مي‌گويد: «اين برنامهء آموزشي براي اين طراحي شده كه اطلاعاتي را كه زنان مايلند بدانند به آن‌ها ارايه كنند.»
از سال 2004 تاكنون حدود 600 زن از اين آموزش‌ها بهره‌مند شده‌اند.
ترجمه: مهرزاد غني‌پور
نويسنده: ژاكلين لي
منبع: www.womensenews.org
به نقل از روزنامه سرمایه
