فلسطین

تنها نگرانی کارگران زن فلسطینی از دست دادن شغل نیست. نگرانی های دیگری نیز وجود دارد که عموما به آنها پرداخته نمی‌شود. مثل لیز خوردن و صدمه دیدن در حین کار که ممکن است منجر به معلولیت‌های دائمی شود. از دیگر حوادث محل کار می‌توان به برخورد با کابل برق، آتش سوزی و عدم تعبیه در خروج مناسب هنگام آتش‌سوزی در کارخانه ها اشاره کرد. زنان کارگر از اقدامات انتقام جویی شهرک نشینان نیز هراس دارند. یکی از این زنان می‌گوید که بشدت از آتش‌سوزی عمدی می‌ترسد بویژه در محیط کاری که امکان خروج اضطراری در آن فراهم نیست. نگرانی دیگر کارگران زن شاغل در مناطق شهرک‌نشین، نگاه جامعه فلسطینی به آنهاست. مردان حاضر به ازدواج با آنها نیستند زیرا با سوظن به زنانی که در این مناطق کار می‌کنند نگاه می‌شود.

آیا زنی که در محیط جنگی، خشونت‌ها را تجربه کرده، می‌تواند از حمایت پزشکی برخوردار شود یا اصلا امکان مطرح کردن این مشکل را خواهد داشت؟ پرسش دیگر این است که آیا زنی که قربانی خشونت شده می‌تواند محرمانه برای دریافت درمان پزشکی مراجعه کند و آیا برای تامین امنیت خود امکان مراجعه به پلیس را دارد و اصلا آیا سیاستگذاران برای او دلسوز خواهند بود؟ حتی باید به این مساله اشاره کرد که آیا زنی که نیاز به بقای خود و فرزندانش دارد، گزینه‌های حمایتی دارد که نخواهد به کار جنسی روی آورد و آیا برای کسب مهارت‌ها امکان دسترسی به منابع را دارد؟