اهمیت ایجاد تعادل در مثلت مدرسه، خانواده و کودک
کانون زنان ایرانی: هم در آغازین ماه سال تحصیلی و هم در فصل امتحان‌ها والدین نیز مانند دانش‌آموزان دچار هیجان و اضطراب می‌شوند. بی‌تردید همه پدر و مادرها خواهان موفقیت فرزندان‌شان هستند. فراهم بودن محیط مناسب یکی از شرط‌های اساسی موفقیت به حساب می‌آید؛ چنانکه کسب موفقیت‌های درسی از همان نخستین سال تحصیل، به برقراری تعادل در مثلث «مدرسه، خانواده و کودک» بستگی دارد.
سطح نمره‌های یک دانش‌آموز نه تنها نشانگر میزان معلومات درسی اوست و تاثیر بلندمدتی بر رشد و آینده وی دارد، در شکل‌گیری شخصیت دانش‌آموز نیز نقشی اساسی ایفا می‌کند. موفقیت درسی کودک زاویه دید و ارزش‌گذاری وی نسبت به خود را ارتقا داده، نمره‌های پایین، تبعات منفی روی او برجا می‌گذارد. ممکن است کودک در برابر ناموفقیت‌های درسی جمله‌هایی مثل دو مورد زیر را بیان کند: «چون نمی‌توانم نمره‌های خوبی بگیرم، خانواده‌ام مرا اصلا دوست ندارند» یا «من به درد هیچ کاری نمی‌خورم، چون همیشه نمره‌های پایین می‌گیرم». استقرار چنان نگرشی در کودک نسبت به خود، حتی در آینده می‌تواند تبعاتی چون «ترس از آزمون»، «منفی‌نگری به زندگی» و «انزوا و بی‌اعتمادی در محیط کار و مناسبات اجتماعی» را در پی داشته باشد. اگر کودک در زمینه یادگیری درس‌ها دچار نقصانی هم باشد، با کسب شناخت کامل از وی می‌توان به رفع آن اقدام کرد.
کودک چه در عرصه درسی موفق باشد و چه ناموفق، باید این باور در وی تقویت شود که والدین و آموزگار جبنه‌های مثبت شخصیت او را می‌بینند و به خاطر وجود همین جنبه‌های مثبت نیز او را دوست دارند.
اگر کودک شما دوره تحصیلی ابتدایی را می‌گذراند، به توصیه‌های زیر بی‌اعتنا نباشید:
1) کودک باید دلیل درس خواندن خود را بداند. در بسیاری موارد دانش‌آموز هیچ تصوری از سود و کاربرد درسی که می‌خواند در ذهن ندارد. سوق دادن کودک به اندیشیدن درباره فواید هر درس و کمک به یافتن پاسخ این پرسش توسط وی و در صورت نرسیدن به جواب، ارائه توضیحات لازم توسط آموزگار یا والدین، می‌تواند علاقه کودک را نسبت به درس خواندن افزایش دهد.
2) دانش‌آموز در برابر اصرار والدین برای درس خواندن حس کاملا ناخوشایندی پیدا کرده، در برابر این رفتار آنها واکنش منفی نشان می‌دهد. والدین باید موفقیت‌های فرزندشان را مورد توجه قرار بدهند. آنها به جای قضاوت‌های منفی و تحکم‌آمیز می‌توانند با جمله‌ای مشابه جمله زیر به اعتمادبه‌نفس کودک بیافزایند: «تو در این درس یا در این آزمون موفق شده‌ای، پس می‌توانی در درس یا امتحان فلان هم موفق بشوی؛ چون نشان داده‌ای که استعدادش را داری.»
3) دانش‌آموز در شرایط استاندارد بایستی درس‌هایش را در مدرسه فراگرفته و در منزل به تمرین آموخته‌هایش بپردازد؛ در غیر اینصورت باید پذیرفت که یا در یادگیری وی یا در امر آموزش مشکلاتی وجود دارد. فراموش نکنید اگر مسائل احتمالی مذکور در دوره کودکی شناسائی و حل نشوند، در آینده شدت بیشتری خواهند گرفت.
4) به شکل مرتب و در عین حال متعادل به مدرسه فرزندتان سربزنید، با آموزگارش آشنا شوید و در خانه درباره درس‌ها، آموزگار ومدرسه با وی گفتگو کنید. در صورت انجام چنین کاری پبش از آنکه دیر شود از مشکلات پیش روی او مطلع خواهید شد.
5) معمولا اگر بچه‌ها آموزگاری را دوست داشته باشند وبین آنها و معلم‌شان رابطه متقابل کلامی ایجاد شود، درس‌های ارائه شده توسط آن آموزگار را هم با علاقه بیشتری یاد می‌گیرند. والدین علاقمند به مسائل آموزشی در شکل‌گیری این رابطه دوستانه بین معلم و شاگرد می‌توانند نقش مثبتی داشته باشند.
6) اگر فرزند شما در معرض مشکلاتی چون قدرت کم یادگیری، کم‌دقتی، اختلالات بینایی، افسردگی، وابستگی به رایانه و اینترنت، مسائل دوره بلوغ و داشتن دوستان نامناسب قرار گرفته، پیش از هر اقدامی ریشه این مشکلات را شناسایی و سپس با روش مناسب نسبت به رفع آنها اقدام کنید.
7) اعتمادبه‌نفس دانش‌آموز در موفقیت تحصیلی وی نقشی اساسی ایفا می‌کند؛ چراکه دانش‌آموز دارای اعتمادبه‌نفس از ناموفقیت‌های کوچک دچار تزتزل روحی و ذهنی نمی‌شود. خانواده و آموزگاران در ایجاد حس اعتمادبه‌نفس در کودک نقشی کلیدی بر عهده دارند.
منبع: kadinhaberleri.net
ترجمه: کانون زنان ایرانی