از نوع دیگر

«از بس که خندیدیم و شکل نداشت
از بس که هوا خوردیم و شکل نداشت
از بس مُردیم و شکل
نداشت….»
کانون زنان ایرانی فاجعه‌‌ی کشتار دختران مدرسه‌‌ی سیدالشهدای #کابل توسط #طالبان را به مردم #افغانستان تسلیت می‌گوید. شعری از سپیده جدیری را به همین مناسبت تقدیم می‌کنیم و در این غم جانکاه با مردم افغانستان شریک هستیم.

شعری از فرناز جعفرزادگان کانون زنان ایرانی لال می گریم میان ملال لاله زاری که عمری به آن دلخوشم می

کانون زنان ایرانی: در سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با کارگردانی و ایده‌پردازی نمایش «سوختیم، سوختید، سوختند» در بخش دیگرگونه‌های اجرایی حضور داشت، اما همراه با ۱۵ اثر دیگر این بخش، در اعتراض به سرکوب آبان ۹۸ از شرکت در جشنواره انصراف داد و پای حرفش هم ایستاد.

لایحه خشونت علیه زنان که قرار بود بنای خود را بر مقابله با خشونت‌های این حوزه قرار دهد، حالا به حدی تغییر کرده که حتی با نام دیگری به تصویب رسیده است. برخی معتقدند که چندان تمایلی به بررسی آن در مجلس هم وجود ندارد. در قسمت اول پادکست راوی‌زن با دکتر زهرا تیزرو استاد دانشگاه شرق لندن گفت‌وگو کردیم که پژوهشی هم در حوزه خشونت خانگی انجام داده است. این کارشناس معتقد است که یکی از نقاط مهم این لایحه، حذف خشونت خانگی و توجه نشدن به این بخش است.

این زن باورنکردنی بود. یا به بیان بهتر: نوشته‌هایش این‌گونه بود. انیشتین می‌گوید روزی فرامی‌رسد که باور این‌که انسانی چون گاندی در قالب آدمی واقعی با گوشت و خون روی زمین زندگی می‌کرده است، برای جهان دشوار خواهد بود.
باور این‌که کلاریس لیسپکتور در دورانی تا به این اندازه نزدیک به ما، یعنی همین دیروز زندگی می‌کرده و تا به این اندازه جلوتر از ما بوده است نیز برای ما دشوار است، در عین این‌که معرکه می‌نماید. کافکا نیز بازیافتنی نیست، مگر در وجودِ کلاریس لیسپکتور.

نازلی کاموری:بازمانده او دخترش گندم است. نگارنده این مقاله امیدوار است که گندم روزی بداند که مادرش در درون سیستم با سیستم جنگید و زنی بود که اگرچه بسیاری او را به مبارز بودن نمی‌شناسند اما مبارزه کرد.

مهران کرمی:سخن من این است که زنان حساس‌تر هستند و زودتر از ما مردان متوجه کژی‌ها می‌شوند. واکنش آن‌ها یک هشدار است به آسیب جمعی که ما با آن سر‌ و کار داریم. باید این هشدارها را جدی بگیریم. قبل از این که زندگی بر زمین دشوارتر شود.

منصوره شجاعی :پدیده تفتیش و افشاگری ذاتی نظام‌های ایدئولوژیک است. در ساختار سلبی این گونه نظام هاست که رسوا کردن طرف مقابل و انتقامجویی تبدیل به حربه‌ای برای تداوم حیات قدرت موجود می‌شود. استفاده، تبلیغ وترویج عمدی و یا غیرعمدی این روش جامعه را در معرض خطر رواج فرهنگ تفتیش و افشاگری‌های شخصی قرار می‌دهد و گاه حتی مانع نهادینه شدن حکومت قانون و نگاه انتقادی به ساختار قدرت می‌شود. دراینگونه موارد فرد به جای نظام محکوم شناخته شده در حالی که نظام به حکمرانی خود ادامه می‌دهد.

حتی کسانی که اتهامات مشابه و یا حکم های سنگین تر از مریم داشتند آزاد شده اند. اما چرا مریم آزاد نشده؟جرم واقعی مریم اکبری منفرد دادخواهی است.او از داخل زندان در باره خواهرو برادرش که سال ۶۷ اعدام شدند به مراجع داخلی و سپس مراجع بین المللی شکایت کرد و پرسید:چرا در حالی که دوره حبس خواهر و برادرم تمام شده بود اعدام شان کردید ؟ و حداقل بگویید مزارشان کجاست؟شکایت مریم درخصوص اعدام خواهر و برادرش در کمیسیون ناپدیدشدگان سازمان ملل پذیرفته شده و در حال رسیدگی است.